Αγριοτριανταφυλλιά, Κυνόροδο, Σκυλοτριανταφυλλιά ( Rosa canina )

 

Αγριοτριανταφυλλιά, Κυνόροδο, Σκυλοτριανταφυλλιά ( Rosa canina ) 

 

Η αγριοτριανταφυλλιά ανήκει στην οικογένεια των Ροδανθών (Rosaceae) είναι θάμνος αυτοφυής, πολυετής, φυλλοβόλος, πολύκλαδος, αγκαθωτός που φτάνει έως και τα 3 μέτρα ύψος, οι βλαστοί είναι καλυμμένα με μικρά, αιχμηρά, αγκάθια.

Τα φύλλα της είναι μικρά, λεία, οδοντωτά πτεροειδή, με 5-7 φυλλάρια.
Τα άνθη έχουν χρώμα κυρίως ρόδινο ή λευκό, είναι πτεροειδή, και έχουν 5 πέταλα, και πολλούς στήμονες.
Την Rosa canina τη συναντάμε σε πλαγιές σε ξέφωτα δασών, σε ηλιόλουστες περιοχές, σε χαράδρες, σε ρυάκια, σε ποτάμια, σε πλαγιές ή ως φυσικό φράχτη ανάμεσα σε χωράφια.

Στη Βουλγαρία, όπου αναπτύσσεται σε αφθονία, οι καρποί της χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενός γλυκού κρασιού.
Οι Ινδιάνοι της Αμερικής χρησιμοποιούσαν τους καρπούς της αγριοτριανταφυλλιάς για να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να αντιμετωπίσουν τυχών αρρώστιες.

Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα και παραφυάδες.
Ανθίζει την άνοιξη μέχρι και τον Ιούνιο.
Δίνει νέκταρ και γύρη χρώματος πορτοκαλί.

Μαντζουράνα ( Origanum majorana )

 

Μαντζουράνα ( Origanum majorana )

Το αγαπητό αυτό βότανο της μεσογειακής γης, είναι ποώδες, πολυετές ή διετές (ανάλογα με το είδος του, έχει περίπου 6 ) που φτάνει σε ύψος μισού μέτρου και είναι συγγενικό φυτό με τη ρίγανη.

Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, χνουδωτά, ωοειδή και έχουν μία χαρακτηριστική όμορφη οσμή λεβάντας ή ρίγανης, , ο βλαστός είναι τετραγωνικός, πολύκλαδος.
Χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική (αποτελεί ένα από τα βασικότερα βότανα της μεσογειακής κουζίνας) αλλά και στη φαρμακοποιία.

Από τα φύλλα του φυτού λαμβάνεται αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και αντισπασμωδικό ενώ έχει χρήσεις και στην αρωματοποιία.
Στην Ελλάδα η μαντζουράνα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια όπου την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων.
Ο Γαληνός προτρέπει την χρήση της ως χωνευτικού.
Σήμερα καλλιεργείται ως καλλωπιστικό και αρωματικό φυτό σε γλάστρες και κήπους.
Αναφέρεται στον Ψαλμό Ν΄(51), στίχο 9, ως ύσσωπος.

Η μαντζουράνα αγαπά τις εύκρατες περιοχές με ήπιο κλίμα και όχι ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ αναπτύσσεται καλύτερα σε χωράφια πλούσια, ξερικά ή ποτιστικά με καλή αποστράγγιση.
Τα άνθη της είναι χρώματος, ροζ ή λευκού.
Ανθίζει από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο.
Δίνει νέκταρ με ιδιαίτερο άρωμα.

Ευκάλυπτος (Eucalyptus globulus)

 

Ευκάλυπτος (Eucalyptus globulus)

Ο ευκάλυπτος είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, ιθαγενές φυτό και ανήκει στην τάξη Μυρτώδη και στην οικογένεια των Μυρτοειδών. 

Περιλαμβάνει 550 περίπου είδη μεγάλων ως επί το πλείστον δέντρων που καλλιεργούνται στις εύκρατες περιοχές για εμπορική εκμετάλλευση και για τη σκιά τους.
Υπέροχα δάση ευκαλύπτου υπάρχουν στην Γαλλία και στην Κορσική, μέλι ευκαλύπτου παράγεται στην Ιταλία, Ελλάδα, Μαρόκο, Αλγερία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία.
Στην Ελλάδα βρίσκουμε το είδος Ευκάλυπτος ο σφαιρικός (Eucalyptus globulus) που φτάνει σε ύψος τα 80 μέτρα.
Τα φύλλα του είναι μακριά , δερματώδη και κρέμονται από το δέντρο. 
Ο καρπός είναι κάψα που περιβάλλεται από μία θήκη και περιέχει πολλά μικρά σπόρια ενώ τα άνθη όταν ανοίγουν ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα μικρό δοχείο. 
Τα φύλλα πολλών ειδών περιέχουν ένα έλαιο γνωστό και ως ευκαλυπτέλαιο που χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική σε διάφορα σπρέι κατά της ρινικής καταρροής. 
Από τον κορμό κάποιων άλλων ειδών λαμβάνεται η ρητίνη, χρήσιμη στη βυρσοδεψία και στη φαρμακευτική. 
Τα δέντρα είναι ψηλά και μπορούν να φτάσουν σε ύψος και τα 90 μέτρα και η περιφέρεια του κορμού τα 8 μέτρα. 
Είναι τα ψηλότερα ανθοφόρα φυτά.
Ο φλοιός του ευκαλύπτου έχει χρήσεις στη βυρσοδεψία, ενώ το ξύλο του, επειδή έχει την ιδιότητα να είναι σκληρό και στερεό, έχει χρήσεις στη ναυπηγική σε βαριές και ελαφριές κατασκευές, στην κατασκευή αποβάθρων, στη γεφυροποιία, σε τηλεγραφικούς στύλους και σε οικοδομές.

Ο ευκάλυπτος εισήχθη στην Ελλάδα από τον βοτανολόγο και λόγιο Θεόδωρο Ορφανίδη το 1862. 
Έχει ξερό φλοιό που μαδάει βγάζοντας μακριές ταινίες αφήνοντας τον κορμό λείο και το χρώμα του σταχτίλευκο. Καλλιεργείται κυρίως στη νότια Ελλάδα και στη Χαλκιδική και βρίσκεται σε δάση και κήπους.
Μερικοί τον φυτεύουν στον κήπο του σπιτιού τους αφού εκτός της σκιάς και της δροσιάς που παρέχει έχει τη δυνατότητα να απομακρύνει και τα κουνούπια.
Η ανθοφορία ανάλογα με το είδος μπορεί να είναι όλο τον χρόνο. Στην Ελλάδα ξεκινάει από το τελευταίο δεκαήμερο του Μαίου και μπορεί να κρατήσει μέχρι και ένα Μήνα.
Εαν η θερμοκρασίες την εποχή της ανθοφορίας δεν είναι πάνω από 35 βαθμούς ο τρύγος είναι σημαντικός, ενώ με την γύρη που διαθέτει φτιάχνει τα μελίσσια. 
Θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 35 βαθμών καφετί ζουν το άνθος και το χαλάνε.
Το μέλι έχει χρώμα ανοιχτό κίτρινο με ανταύγες, άρωμα έντονο με τόνους μέντας και γεύση ξύλου.
Το μέλι παραμένει ρευστό για πολλούς μήνες και συνιστάται για κρυολογήματα μέσα σε ροφήματα και χυμούς λεμονιού.
Ο ευκάλυπτος είναι το μοναδικό φυτό που η μέλισσα μπορεί να μείνει επάνω του και το βράδυ!!!!
και δεν μπορούνε τα μελίσσια του ευκαλύπτου να εκμεταλευτούν ανθοφορία θυμαριού!!!!!!
( μετά το ευκάλυπτο λόγω αρώματος δεν πάνε στο θυμάρι ή σε περιοχές που βρίσκονται και τα δύο φυτά πάνε μόνο στον ευκάλυπτο)
Τα τελευταία χρόνια επάνω του παρασιτεί ένα άσπρο κοκοειδές που παράγει πολύ μέλι, δεν δουλεύει κάθε χρόνο !!